W leczeniu malarii stosuje się kilka rodzajów leków, wśród których jednym z najskuteczniejszym jest chinina. Podaje się ją tylko w niektórych przypadkach. Dotyczy to głównie ciężkich stadiów malarii. Powodem takiego działania jest fakt, że chinina może powodować wiele reakcji ubocznych.
Chinina występuje pod postacią białego proszku. Jej gorzki smak wykorzystują także producenci napojów typu tonic. Główne zastosowanie ma jednak w leczeniu malarii. Sposób niszczenia pierwotniaków odbywa się poprzez np. denaturację białek. Ponadto niszczy enzymy oksydoredukcyjne, które odpowiedzialne są za procesy utleniania i redukcji. Dzięki temu uniemożliwia się pierwotniakom przeprowadzenie podstawowych funkcji życiowych.
Pomimo takich zalet, stosowanie chininy jest ograniczone. Przyjmowanie sporych dawek, bez porozumienia z lekarzem, może doprowadzić do poważnych powikłań. Do jednych z najpoważniejszych działań ubocznych zaliczane są zaburzenia neurotoksyczne. Najczęściej wśród pacjentów przyjmujących chininę obserwowano problemy ze wzrokiem oraz słuchem. Niekiedy zmiany te były nieodwracalne. To spowodowało, że zamiast chininy, zaczęto stosować inne leki, które wykazywały mniejsze działania uboczne.